Ulla uns
peculiares entroidos chamados “Os
Xenerais do Ulla”. Trátase dunha
jmanifestación lúdica na que uns xinetes vestid de xenerais, con
vestimentas bastante rechantes percorren as parroquias da c
Do 15 de abril ao 3 de maio de 2019 exposición fotográfica de Miguel Ares: Os xenerais do Ulla
Todos
os anos, entre finais do mes de xaneiro e principios de febreiro
celébranse na comarca do Ulla, especialmente nos municipios de Teo,
Boiqueixón, Vedra, Vila de Cruces, Touro, Bandeira, Silleda ou A
Estrada, uns peculiares carnavales chamados Os Xenerais do Ulla.
Trátase dunha manifestación lúdica na que uns xinetes -representando
dous exércitos, un defensor e outro invasor- vestidos de xenerais e con
atuendos bastante rechamantes percorren as parroquias da comarca dando
vivas e saúdos a vecinanza.
Esta celebración non ten unha ascendencia clara. A súa orixe asóciaa co recordo das andanzas dos soldados franceses durante a Guerra da Independencia pero, observando o particular das súas vestimentas, tamén se pode falar das Guerras Carlistas. O certo é que nesta festa terminan fusionándose os elementos clásicos do carnaval cos propios de Os Xenerais do Ulla.
Esta celebración non ten unha ascendencia clara. A súa orixe asóciaa co recordo das andanzas dos soldados franceses durante a Guerra da Independencia pero, observando o particular das súas vestimentas, tamén se pode falar das Guerras Carlistas. O certo é que nesta festa terminan fusionándose os elementos clásicos do carnaval cos propios de Os Xenerais do Ulla.
A casa, a aldea e a parroquia, o campo da feira, pezas chave da estrutura rural, xogan un papel esencial no discorrer dos acontecementos. Polas casas pásase dando vivas na honra do cabeza de familia. A aldea, singularizada tanto no bar como no campo da feira -coa súa igrexa sempre presente-, lugares de encontro e celebración. E a parroquia, que durante estas festas son consideradas nacións independentes, como vínculo de unión entre territorial.
Os
preparativos comezan no bar do pobo, onde os parroquianos atópanse e
“aprovisionan”, mentres os xenerais, en casa dalgún veciño próximo, van
dispoñendo as súas monturas e atavío.
Logo, os xenerais co seu abanderado, o seu correo e o seu centinela, aínda sen os seus tocados, dan unha volta polas aldeas limítrofes, dando vivas aos veciños. Mentres, na aldea onde se celebrarán os retos ou atranques, os parroquianos empezan a desprazarse, sen apuro, cara o campo da feira acompañando ás comparsas.
Os xenerais chegan montados ao campo da feira onde se lles espera con gran expectación. Alí os seus asistentes axúdanlles a colocarse os tocados: uns vistosos chapeus recargados de plumas de cores.
A continuación
comezan os retos ou atranques. O correo do exército atacante chega ao
campo da feira e baixo un arco feito de ramas, que simboliza a porta de
acceso ao dominio do exército local, pide ao seu contrario paso franco,
ao que este se opoñerá.
Aparecerán entón
os xenerais que darán inicio a unha disputa verbal a base de ripios, nos
que se ironizará sobre asuntos en boga. Reinan o bo humor e a ironía.
Tras unha serie de
atranques baixo o arco, nos que os opoñentes se van intercambiando
versos, terminan asinando a paz e todos acaban gozando dun día de
festa no campo da feira.
Este xa é espazo para o carnaval tradicional onde podemos ver todo o catálogo habitual.
Este xa é espazo para o carnaval tradicional onde podemos ver todo o catálogo habitual.
MIGUEL
ARES é fotógrafo, dedicado á publicidade e á comunicación, así
como á dirección de fotografía de documentais de carácter social.
Con este traballo preténdese dar visibilidade e elevar a dignidade
dunha manifestación cultural pouco coñecida fóra da comarca.
No hay comentarios:
Publicar un comentario