Un posado clásico nos estudios fotográficos son os retratos aos recén casados.
Antigamente o máis normal era que a noiva lucira de negro, con vestido que pouco a pouco se vai sofisticando con abelorios de cristal ou pedras, tecidos de “crepé”, gasa e seda. O uso da cor branca xa estaba máis vinculada ao status social da noiva e da súa familia, os vestidos eran máis custosos polas calidades das teas, dos seus bordados, largas colas, abelorios e xoias que completaban o conxunto.
Será a partires dos anos 50 do século XX cando esta cor se universaliza a todos os status, chegando o seu uso até os tempos actuais cas diferentes variantes de teas, formas e tonalidades.
O noivo usaba traxe con chaleco, camisa de ton claro e gravata, ou ben “esmoquin”, chaqué ou frac se o enlace era de luxo.
Na selección de fotografías que vos presentamos a primeira delas sen autor recoñecido data do ano 1904, a segunda realizada na Arxentina polo estudio Bixio&Ci é do ano 1927 e as restantes realizadas no estudio Chao de Ribadavia corresponden a finais do anos 40 e inicios dos 50.
Foto 1 |
Foto 2 |
Foto 3 |
Foto 4 |
*No catálogo de Museos de España CERES, podedes encontrar as fichas de catalogación de ditas fotografías e doutras mais que forman parte do fondo documental do Museo Etnolóxico.
#aculturasegue #euquedonacasa #aculturagalegasegue
#aculturasegue #euquedonacasa #aculturagalegasegue
No hay comentarios:
Publicar un comentario